Birkez yüzüne güldü diye Sonsuz sandýn Dalýp gitti Gözleri hoþtu Nasýl da kandýn Onun kalbi bir okyanustu belki Damla kaldýn Bu acýný bu öfkeni Þimdi haklý mý saydýn Unutmayý da kendine Yasak mý kýldýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nazmiye Zuhal Topçu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.