Tüm insanlýk yaþýyor Covit’in ürküsünü Kendi baþýna bela oldu kendi yaptýðý Doðmak gibi ölümü hak görmüþse taptýðý Herkes giymeye mecbur melamet hýrkasýný
Sanma ki düþünmüyor biri öbürküsünü Onun için atýyor yorgun kalp hýzlý hýzlý Dili söylemese de yüreði gizli gizli Ýstemeden söylüyor ayrýlýk türküsünü
Bütün beden taþýrken ölümün kaygýsýný Canavar karþýsýnda çaresizce bitmenin Emin ol bastýrýyor yâre hasret gitmenin Dayanýlmaz sancýsý, ölümün korkusunu
Ne huzursuz bir gece gelgitler arasýnda Bir Coþari düþünün kendiyle tek baþýna Piþmanlýklar içinde bakýyor gözyaþýna Onu içten vurdular kan yoktu yarasýnda
09.02.2022/Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.