Her þeye gücümüz yeterdi Damarýmýzdaki kan durmak bilmiyordu Yenilmez, baþý buyruk yaþýyorduk Ta o gün kýrýldýðýmýz ana kadar
Acýnýn Dili yoktu Hiçbir þair anlatmamýþtý acýyý Kimine göre yýkým Kimilerine göre ise anlamlarýn yok olmasýydý Bazýlarý kaderine isyan ederken Bazýlarý ise iki dubleye esir olurdu
Bana sorsalardý eðer Kafese kapatýlan kuþlarý söylerdim Yada mahpushane damýnda suçsuz insanlarý iþaret ederdim Hani ayý yýldýzlarý çok sevipte Gökyüzünü görememek derdim Bitmek tükenmek derdim Cehennem derdim Yanarken kimsenin anlayamamasý Ve buna raðmen Teselli sözcüklerine katlanmak derdim
Gök yýrtýlýrken Beni toprak kucaklýyor artýk Huzurun gemisine binmiþim Iþýðýn olmadýðý diyara güç ediyorum ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
serhat fidan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.