KALEM YAZMIYOR

Ne zaman kalemi elime alsam,
Kaybolup gidiyor bütün duygular.
Gözümü kapatýp hülyaya dalsam.
Söylediðin sözler beynimi yakar.

Ne zaman uzatsam sevgi elimi,
Ýterdin, isterdin dünya malýný.
Boþ küpü görünce, sabýr taþýmý,
Kýrdýn, Cehennemde yanar ha yanar.

Pervasýz söylenen kurþuni sözler.
Bu yüzden karþýmda donar hayeller.
Bu yüzden kabarýr taþar öfkeler.
Yanan yüreðimi yakar ha yakar.

Ah etsem, yanacak, gönül biliyor.
Dilime sus diyor, ondan susuyor.
Yananýn halini kimse bilmiyor.
Yanmasýnlar diye kalem yazmýyor.





Sosyal Medyada Paylaşın: