Seninle görmeden sevmeyi Dokunmadan hissetmeyi ögrendim ben ,,,, Hiç görmediðim ama daima hissettigim SEN
gözlerinden bir yudum nefes alýp sana yazýyorum yine Yürek mürekkebiyle Söylenmiþ onca cumlelere karalamalara inat seni yaþýyorum her satýrlarýmda Aþk
SEN VE BEN Ýki ayrý kentin sabahýnda Ayný güneþle uyanan iki sevdalý Ýmkansýzlýgýn içinde Yoklugunun acý nefesinde Sevgiyi soluyan iki yürek Boþver geceyle guneþin Birbirlerini sevmesi gibi Uzak olsada aldýrma Yine Aþk yine aþk
Biliyormusun birtanesi Her sabah hiç bilmedigim Nefesini soluyorum ben Ve Yagmuru bekleyen kuru toprak Misali kuruyup susuz ölüyorum BEN
BU ÞÝÝR ÝM AYNI ZAMANDA BESTELENMIÞ BIR ESERDIR 🙏 SEVÝLAY ALPASLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
TUANAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.