EY NEFİS.

EY NEFÝS.

Ýçimdeki zalim, o nefsim varya.
Yoktur onda asla, edeple haya.
Onunla kola kola, gezen insanlar.
Kabirden mahþere, gidecek yaya.

Günahý insana , güzel gösterir.
Kabul eder isen, ýzdýrap verir.
Cehenneme adim , adim sürükler.
Bilmezki kendide, ateþe gelir.

Dünyalarý versen, yinede doymaz.
Gerçeði anlatsan, bir kere duymaz
Kurtuluþ yolunu, ona göstersen.
Hadi gel uyalým, desende uymaz.

Hele þeytan ile, bir olduðu an.
Her an üretecek, binlerce yalan.
Seni öyle yarar, öyle koþturur.
Dizine diline, býrakmaz derman.

Nerde boþ iþ varsa,peþinden koþar
Zulmüyle kendýný, bendini aþar.
Ahiret’mi asla, hatýra gelmez.
Dünya baki gibi, inanýr yaþar.

OSMAN KÖSEOÐLÜ
TUZLA-ÝSTANBUL
16-06-2014

Sosyal Medyada Paylaşın: