sessizliðimizin benliðine yaðmurlar düþtü
kalbimizin odacýklarýna ateþli telaþlar
maviler aktý kimsesizliðimizin maverasýna
kýyýlarýmýzýn rýhtýmýna sýcacýk dalgalar dokundu
titreyiþi bundandý bütün zamanlarýmýzýn
çýrpýnan bir kalp oluverdik
tel tel döküldük þehrin hengamesine
gitmek üzere adýmladýk dar sokaklarý
sesimiz titredi
kýþ rüzgarlarýný aðýrladý saçlarýmýz
serin dokunuþlar tanýdýk
bulutlandý gözümüz
yeni sürgünlüklerin kapýsý aralandý
sessizce sürüldü öksüzlüðümüz
sonra geri çaðrýldýk isim isim
prangalarýmýz çözüldü
boyasýz duvarlarda yitirdik özlemlerimizi
güneþe nispet zulmete döndü bahtýmýz
cennet peþinde koþarken
yusuf kuyusuna düþtük yýllar yýlý
kendi yataðýný öpen nehirlerce
ruhlarýmýzdan kuþluklar geçti
bitmedi vuslata olan hasretimiz
tüllenen hayallere huzmeler býraktýk
mahkum edildik kalbi yalnýzlýklarýmýza
yalýn unutuþlarýn poyrazýnda bir baþýna haþre dek
belleklerin tereddüt dolu zembereklerinde kývranýp durduk
günler geçti
son kez kan rengi vurdu gecemizin nabzýný
cemre ateþinden tenimize köz sýçradý
kývýlcým uçuþtu bacalarýndan uykulu evlerimizin
dal uçlarýmýza rüzgar kýpýrtýsý deðdi
gömleði yýrtýldý arka sokaklarýmýzýn
derin yaralar açýldý vaktimizin böðründe
kalbimize yeni bir ruh üflendi
ayrý düþmüþlerin kucaðýna sýcacýk ekmek diye sunulduk
þehrin çaðýltýsý sustu
çýðlýðý sustu evlerin
ümidin tomurcuklarýna dokundu güneþin sýcaðý
buðusu inceldi
yaðmuru dindi
susuzluðumuz dindi
bekleyiþlerin tenhasýna ümitler býraktýk
yanaðýmýza deðdi poyrazýn soðukluðu
göðsümüze çaresizliðin sancýsý dokundu
hasretin göðüne uçurtma diye salýndý duygularýmýz
ötelerden gelen her çýtýrtýyla ürperdi tenimiz
aralýk kapýlarýn eþiðinde
bekledik sabah akþam
nehir kaynaðýmýza aktý dað pýnarlarý ince ince
duru bir serinlik gibi topraðýmýzý ýslattý
seline kattý tortulanan kederlerimizi
gamzeli tebessümler doðurdu gölgelerimiz
yýldýzlarýmýz kol kola semanýn tarlasýnda
goncalar açtý
umutlarý hüzünle büyüten kervanlar yürüttük
karanlýklar arasýnda ýþýk ýþýk yandýk
bir çolpan misali
münzevi acýlara yorganlar biçen gecelerde
mistik bir hüzün göðümüzü aydýnlattý
romantik desenler dokudu göðsümüzde
dört nala koþan küheylanýn nallarýndan çil çil serpilen
koyu dehlizlere kilitlendi düþüncelerimiz
bir bir döküldük mazinin belliðinden seherlere
küskün zamanlar elendi yerlere kalbur kalbur
yangýnlar çalýndý bahtýmýza
dumaný olmayan yangýnlar çalýndý
hazan mevsimlerinde aðlaþtý taze sevdalýlarýmýz
lavanta taneli hayaller büküldü dudaklarýmýzdan
saat üçlerde derin uyku sesleri mýrýldandýk
uzak göklerden yýldýz yýldýz parlayan parýltýlar kaydý
komþu evlerin akasyalarý arasýndan umarsýzca
müjdeler döküldü
belki de hiç duyulmamýþ
sonra umutlarýmýz kaydý her gece
göðümüzün kandillerini söndürdüler
isyan düþtü coðrafyalarýmýza
sonra yaðmalandý aþklarýmýz
el ele tutuþup gittiler sonsuzluða doðru
söylenmemiþ þarkýlarýn nakaratýyla beraber
boðuk acýlar saplandý böðrümüze arsýzca
sahralara seher yelleri yayan cereyanlardan
alacalý hayatlarýmýz çalýndý yýldýzsýz zamanlardan
son þafakta ýþýðýn düþtüðü yere kilitlendi
çiçek çiçek düþlerimiz
sonra kýrmýzý karanfiller ekildi yüreklerimize
içinde nur olduk
içinde mesrur olduk
redfer