Vurur yüzüme yokluðun; Alýþamam böyle durumlara. Sen bilirsin beni; Karanlýða karýþýrým. Issýz sokaklar ararým kendime; Gözyaþlarýmý; Hüznümü kimseler görmesin diye. Yorgun ve buz kesmiþ bir beden. Çok uzaklardasýn; Gel desem bile; Gidilen yerden geri dönülmüyor. Çaresizlik; Her gün artan özlem; Bana senden geriye kalan. Anýlarla yaþamaya çalýþmak; Kolay gelir herkese. Kolay deðil anýlarla yaþamak; Küçük bir damla bile olsa; Gözümden akar yaþlar. Koca bir boþluk; Doldurulmasý çok zor. Bazen tatlý bir gülümseme belirir yüzümde; Tatlý ve güzel hatýralarý hatýrladýkça. Bilirsin beni; Ýyiyim desem bile; Olmadýðým yüzümden belli olur. Özlüyorum; Tekrar geri gelecekmiþsin gibi; Kapýya bakmak alýþkanlýk oldu. Bilmiyor musun? Çok iyi biliyorum; Gidenin gelmeyeceðini. Gözüm arýyor; Baktýðým her yerde görmek istiyor. Sýfýrlarý doldur derdin bana hep; Kocaman bir sýfýr. Bu sýfýr hiç dolmuyor.
AYKUT UYSAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
redangel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.