aþk, meþk dediðin ucu yýrtýk, kýrýþýk zaman sýðýnaksýz afet, saðanaksýz gaflet seðirirken iki gözüm bir yaðmur kaçtý içime bende kulum tanrým affet deldi geçti bir ateþ hiç sorma yalnýzdýr her yara bilirim yorma
feri kirdir, zifirdir yoksulun günü, güneþi neden zemheri teri kýbledir emeðin dalý zeytin güvercinin inançsýz devrim mi olur bu ne dumandýr bu ne gam halým can, halým figan sorma yalnýzdýr her yara bilirim yorma
az biraz sabret hele dinle serpilmesin canýn topraða, ekme yüzün göðe öleyim deme kendim ölme asla benden önce çamurdur yaðmurun eceli benden önce sevme kendim yalnýzdýr her yara bilirim, bildim…
. . . //
ilhanaþýcýþubatikibinyirmiiki
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.