Darmadaðýným gülüm paramparçayým yine Kurulurken tuzaklar yürüyorum meçhule Aydýnlanýr her yaným gülüversen uzaktan Asýrlardan öteye sürülmüþ ruhum bile
Þimdi dört bir yanýmý hayalinle avuttum Hýrçýn çocuk içimde ninnilerle uyuttum Yokluðun yenilmez bir zehir gibiydi bana Ben o zehri yine de bal eyleyip de yuttum
Bu kaçýncý vuruluþ dönüp dönüp sýrtýmdan Kovulmuþ yerli gibi yüzyýllardýr yurdundan Sükut altýn diyorlar konuþmaksa faydasýz Ne sen beni anlarsýn ne giderim yurdumdan
Zaman ayrýlýklara en aðýr bir darbedir Geçtikçe yaralarým daha da derinleþir Kim derdi ki bir gün ben öleceðim kahrýmdan Kalbim bir mezar gibi ebed sürgün yeridir
Sosyal Medyada Paylaşın:
mstfztrk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.