Saat kaç oldu bilmiyorum Bakmaya mecalim yok Sessizliðin gümbürtüsü Sensizliðin Hicranýna karýþýyor Günün ilk ýþýklarý Çiseliyor üzerime Gökyüzü Gözlerimle yarýþýyor ... Ýstanbul aðlýyor bu gece Bu gece Ýstanbul aðlýyor Hasret iki hece Yüreðimi daðlýyor Gece alevden sýcak Ama ben üþüyorum Ve Bir çið tanesi gibi Gözlerinden düþüyorum ... Þimdi sensizliðin ertesinde Terk edilmiþ bir kent gibiyim Yüreðimde ayak izlerin Artýk Kendi ellerimden tutuyorum Kendimle konuþuyor Kendimi dinliyorum Kendim siliyorum yaþýmý Geceyi yorgan yapýp üzerime Kendi dizlerime Koyuyorum baþýmý ... Dinle beni meleðim Dinle beni ve ne olur anla Sessiz bir çýðlýk bu Yüreðimden kopan vaveyla Bil ki; Her özleyen Mecnun’dur Her özlenen Leyla ... Saat kaç oldu bilmiyorum Bakmaya mecalim yok Apansýz uykularýný bölüyorum baðýþla Ben sensiz ölüyorum baðýþla
Sosyal Medyada Paylaşın:
yitiksevdalar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.