Yeminli Sözün Var Bana
Ayýrma kýnalý sevdiðim, yollarý
Kriz geçirip, bunalýma girersin
Arar yaralý gönlün, sadýk dostlarý
Bulamayýnca, her gün çile çekersin
Etrafýnda kalmayýnca, seven kimse
Çölde ki taþtan beter, yalnýzlaþýrsýn
Biri saçýma dokunup, sevse diye
Sokak baþýnda, çocuk gibi aðlarsýn
Aðarýr günden güne, siyah saçlarýn,
Her gün, kara gözlerin yaþlý gezersin
Kendinden kaçýp, teselli bulmak için
Her gece kadehi, peþ peþe içersin
Unutmak isterken, benim bu yüzümü
Son gülüþümü, daha çok hatýrlarsýn
Dayanamayýp, resmime bir bakarsýn
Hüzünle eðilip, öpersin gözümü
Bir gün, ah vah deyip, ben ne yaptým dersin
Kafaný taþlara, vurarak ezersin
Gün gelir meydanlara, çýplak inersin
Güzel hayalýmýn peþinden, gezersin
Benden umudunu, temelli kesince
Bir anda, dünyayý durdurasýn gelir
Aklýnda sevda, aþk yelleri esince
Baþka bir özel dünya, kurasýn gelir
Yeni bir hayata, baþlamak istersin
Pembemsi bir rüyaya, dalmak istersin
Benim içinde olmadýðým, bir þehre
Ýzlerini silerek, gitmek istersin
Ama olmaz, gün gelir, acý katlanýr
Böyle kederli, yaþamaktan býkarsýn
Günün birinde, o yüreðin darlanýr
Ýlelebet, derin uykuya dalarsýn
Olmaz, yine tutuþalým, el ele
Ben hala doymadým tatlým aþka, sana
Anca beraber, kanca beraber diye
Kayda geçen, yeminli sözün var bana
Ne bu dünyada, ne de öbür dünyada
Bensiz yataðýnda, rahat edemezsin
Ayrýca yaþlar varken, o göz yuvanda
Beni býrakýp, bir yere gidemezsin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Menderes Dağlaroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.