Bir anda oluverdi olanlar Bir avuç kömür için hiçe sayýldý hayatlar Birden karardý ortalýk ne ümitler kaldý ne de yarýnlarda Umutlar dimaðda karardý düþünceler hiçe sayýldý hayatlar
Zifiri karanlýða bulandý gece adým adým bedenler yaklaþýyordu Ölüme avuçlarda tükeniyordu zaman Her gecen dakikada hiçe sayýldý hayatlar Bir bir sönüyordu gözlerindeki fer yarým kaldý yüzde gülümsemeler
Bir avuç kömürdü eldeki kara bir asýllýk sýzý açtýðý yara Ýnce ince kanarken yürek hiçe sayýldý hayatlar Yaþamla ölüm arasý geçiyordu zaman Bir umut diye beklenildi þafak ne bir ses ne bir nefes
Acý haber kara yas bir lokma ekmek uðruna hiçe sayýldý hayatlar Yürek dayanýrmý bu acýya nasýl rahat konacak baþlar yastýða Kim verecek hesabýný kim silecek gözyaþlarýný Daha altý yaþýndaki yetim Mustafa’nýn kimse sormayacakmýþ hiçe sayýlan hayatlarý
13.05.2014 Saat : 22:23:39 Sosyal Medyada Paylaşın:
uarat1906 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.