SAHİLDE YİNE YALNIZDIM!..

Bugün Ýkindi vakti gittim yalnýzlar sahiline
Hüzün doldu duygulu bakýþlarýma
Özledim maviyi, denizi, yelkenleri, martýlarý
Yalnýzlýðýmla dertleþtim ufku süzerken
Yokluðuna aðladým!..

Gökyüzü dertli mi dertli, benden beter
Bulutlar ardýna gizlenmiþ, suskun
Deniz sanki bana küskün
O coþkulu dalgalar eskilerde kalmýþ
Karþýki daðlar ölüm sessizliðinde inler
Korkular sardý, içimde garip hisler gezinir...

Derinden bir ’’Of’’ çektim uzaklara
Sen duymadýn içimdeki avazlarý
Adýmladým kumsalý baþtan baþa
Fersiz dizlerim
Yorgun düþleri kattý önüme
Aheste aheste dolaþtým hatýralarýnla..

Efkar bastý, aklým gitti düþler sarmalýnda
Kendimi sürgün edesim geldi þehirden
Yaþanmýþlýklarý atamadým usumdan
Yaktým cigaramý tellendirdim
Oturdum bir banka, savurdum dumanlarý
Bin yýl ihtiyarladým hasretinle...

Ah be sevdiðim yoksun yaný baþýmda
Karalar baðladý gönlüm
Afakanlarda kaldý yüreðim
Can evimden vurulmuþ gibiyim
Unutma beni, ne olur unutma
Beni garip yalnýzlýðýmla býrakma
Þimdi gidiyorum yalnýzlar rýhtýmýndan
Göz pýnarlarýmý denize akýta akýta...

Zafer Direniþ
...

Hicran Düþtü Yine...


Sosyal Medyada Paylaşın: