GÜL GONCASI YILLAR ÖNCEKİ ANILARIMDAN

GÜL GONCASI

Seher di ;gün doðmak üzere kýzýllaþan ufuktan tatlý bir ýþýk huzmesi yayýlmýþtý. .Esen meltemin de ayrý bir neþesi vardý. .Nazlý nazlý dolaþýyor; çiçeklerden buseler topluyordu. Böyle turlarken bir gül goncasý gördü.Yeþil yapraklar arasýnda pembe beyaz öyle güzeldi ki...
Islýk çalarak dolandý etrafýnda salladý, sarýldý sýkýca.
Gül þaþkýn "Kimsin sen; neler oluyor?" diye söylendi.
"Ben rüzgarým. Böyle eser dolanýr; güzel bir çiçek gördüm mü sarýlýr öperim."
"Aman dur sarýlma bana; sallama da baþýmý döndürdün."
"Ne güzelsin sen böyle."
"Gerçekten güzel miyim ?"
"Evet çok güzelsin. Bülbülleri çýldýrtacak kadar güzel ."
"Bülbül kim? Niye çýldýrsýn ki ?"
"Bülbül çok güzel bir kuþ cinsidir ve güllere aþýktýr. Birazdan gelir görürsün. Þakýr ve þarkýlar söyler."Demeye kalmadý göründü bülbül.Yakýn bir dala konup baþladý þakýmaya... Öyle içli öyle yanýktý ki sesi ;rüzgarda durup dinliyordu bu güzel serenat ý.
Gün ýþýklarýný yolladý tüm cihana; aydýnlandý her yer.Gonca gül de açýldý biraz; bakýndý etrafýna.Ne güzel yerdi burasý; ne çok çiçekler ve güller vardý rengarenk.Kimi gonca ; kimi açmýþtý.Çok mutlu oldu gül goncasý.
Bülbül hala þarkýlarýna devam ediyordu. Baþka bülbüllerde vardý þarkýlara eþlik eden. Doðada konser veriliyordu sanki.
"Günaydýn "diyen sese döndü. Ayný kendisi gibi bir gonca ydý .
"Günaydýn ne güzel bir gün deðil mi ?"
"Evet güzelmiþ "diye derin bir iç çekip havayý kokladý. Ne güzel kokuyordu çiçekler.
"Bu gün ilk günümüz; gonca yýz bak bu güllerde gonca ymýþ ama açýlmýþlar."
"Sahi mi ? Bende onlar hep böyle diyordum."
"Yok; dün onlarda bizim gibi gonca ymýþ. Bu gün bu hale gelmiþler .Yarýn ne olur bilnmez."

"Ýnanamýyorum; yarýn bizde böyle mi olacaðýz?"
"Sanýrým... evet doðanýn kanun uymuþ. "
"Kim dedi sana bunlarý ?"
"Annem ."
"Nerede annen?"
"Sorma; az önce biri geldi koparýp gitti. Çok üzüldüm ama dur koparma diyemedim.
Anacýðým da öyle yapmayýn diyemeden koparýp gittiler iþte. Daha baþkalarýný da topladýlar ."
"Hay Allah! Aklým karýþtý."
Zaman geçiyordu. Hava ýsýnmaya baþlamýþtý. Gül goncasý sýcakla yapraklarý bir bir açýlýyordu. Aralarýndan çið taneleri dökülüyordu gözyaþý gibi.Gün bazen sohbet ile güneþ ýþýnlarýnýn tatlý sýcaklýðý ile geçti.
Beyaz gül biraz daha açýlmýþtý ve yanýndaki arkadaþlarý da kimi Güller iyice kocamýþ yapraklarýný dökmeðe baþlamýþlardý. Onlara hüzünle bakýyor; "yarýndan sonra bende mi böyle olacaðým?" diye hayýflanýyordu.
Gün ýþýklarýný geceye býrakýrken rüzgar dolandý yine ýslýk çalarak gülün etrafýnda.

" Kýzlar nasýl geçti gününüz? Siz hala çok güzelsiniz." Diye iltifat ediyordu.
Beyaz gül rüzgara "Hala güzel miyiz?" diye sordu.Sabahki gibi deðiliz açýldýk biraz." Deyince...
"Böyle de baþka güzelsiniz" diyerek kondurdu küçük buselerini.
Gül utangaç "Yapma ne olur."
"Kýzma; ne yapayým çok güzelsin. Bak gökyüzüne yýldýzlar çýktý ayda görünür birazdan."
"Onlar ne?"
"Gecenin kandilleri; ayýn kardeþleri ýþýk saçýyorlar geceye. Baksana avizeler gibiler."
"Evet ;çok güzel gökyüzü ýþýl ýþýl ."
"Öyledir. Bazen bulutlar sarar saklar yýldýzlarý görünmez olurlar."
"Bulut ne?"
"Ýþte bak karþýda var; onlar bulut yaðmur toplar bazen de boþaltýrlar sularýný. Ben onlara gözyaþý diyorum.Baþka yerlerden toplar getiririm bulutlarý bir araya bu da tabiat kanunudur.
Hadi ben gidiyorum; dolaþmam lazým. Sende uyu biraz." Rüzgar ýslýk çalarak ayrýldý.
Gonca; gökyüzüne bakýp derin bir iç çekti." Bizi yaratan bu kadar kýsamý ömür verdi?
Bu gün gördüm üç gün önce açan gülleri öldüler. Döküldü yapraklarý; naslda kocamýþlardý.
Benim de bir günüm var. Çok az "diye hüzünlenip düþündü gecenin gizeminde.Þebnemler
döküldü yapraklarýnýn arasýndan.
"Neyse bir gün daha yaþayacaðým ya; olsun yine dostlarým olacak yanýmda ve bülbüller þakýyacak onlarý dinlemek çok güzel." Bu düþüncelerle sabahý bekledi seheri özledi.
Bülbülleri dinlemek için ve diðer güller gibi yaþlanýp ölmek için sabahý; seheri bekledi.

Ana Karakterler:
GÜL

Sosyal Medyada Paylaşın: