Efendim Efendim
Say Efendim
Efendim, bir dosttan gelen ihanet
birde merhamet düþmandan merhamet
her ikisine de gözüm kararýr
kötü olurum da benzim sararýr
Bu iki hasletlere akýl yordum
dosta baþka düþmana baþka sordum
birinden geldim diðerine gittim
feryât, figân ile eriyip bittim!...
Bu bir zulümdür ki, boyun eðemem
aksi halde deðerime deðemem
her ikisinden de hepten geçerim
bu sebeple seçiciyim seçerim.
Dostluða da düþmanlýða da varým
bu yüzden tamam deðilim hep yarým
su serp hele su bu yanan baðýra
dostun düþmanlýðý gider aðýra
Yüze dost görünür arkadan atar
menfaat uðruna düþünmez satar
dost böyleyse düþmana ne diyeyim?
her ikisine de ben he di ye yim.
Gümüþhanlý’yým ben aldanýp kanmam
her dostu dost düþmaný düþman sanmam
bu þi’rimi revâ görüldü say
araya muhkem duvar örüldü say
Say gitsin Efendim
Sosyal Medyada Paylaşın:
GümüşhanlıŞinasi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.