*** İÇİMDE ACILARIN ÇARPIK KAHKAHALARI ***

*********************
Bak yine karmakarýþýk düþler içindeyim
Bir diyorum, alýp baþýmý gideyim
Ya da çaresizliðimi mahkum edeyim.
Mevsimlere yükleniyorum hep
Oysa mevsimlerin ne suçu var ...
Ýlk bahar, güz , bir kenara çekildi
Karlar örtmüþ gençliðimin üstünü.
***
Yüreðim nasýrlaþmýþ acýlarla doluyor, doluyor
Olanca hýncýmý þarkýlardan alýyor
Sýrtýmda acýlarýn kamburunu taþýyorum.
Bu denli güçmüydü yaþamak ?
Güçmüydü gülüm söyle ...
Acýlarýn yýl dönümünde
Gözlerimde saðnak yaðmurlarca
Buna da yaþamak denirse ;
Yaþýyorum öyle bil, öyle bilin.
***
Ve çýkýlmaz girdaplara düþtüm iþte
Nereye baksam karanlýk sisler
Gecelerin sabahýný çaldýlar ellerimden.
Yaþýyorum umutlarýn bu çirkin komasýnda
Bir küçük çocuðun göz yaþlarýyýz þimdi.
Þimdi bilmiyorum neredesin uzak mý , uzak
Ben yalnýzlýðýn mengenemsi tutsaðýndayým
Bir gelsen gülüm ; bitecek bu dertlerim.
***
Gel artýk , ne olur gel !
Günlerden pazar, aylardan umut
Gel yanýma ansýzýn seni karþýmda bulayým.
Ne bir þiir olsun elinde
Ne de bir resim
Dilimizde okul þarkýlarý
Güneþli bir sabahta gel
Ben se doyasýya bakayým sana
Siyah saçlarýna
Gözlerine öylece
Sanki hiç
Geçmemiþ gibi zaman.
***

Günay Koçak 3.2.2022
Sosyal Medyada Paylaşın: