kilise kuleleri mendirek direk deniz gece patlayan ýþýltýlý yol yansýdýðýnda mavi suya eski seviþmelerimiz baþlardý
dudaklarýmýzý balýklara deðdirip þaka kalpli küçük bir dalgayý bedenimize yüklediðimizde kollarýmýz açýlýr salkým saçak sarýlýr hiç bitmeyecek bir mutluluðu merak ederdik
bir basit kelime ile söyleyebilmeli insan sevdiðini bulut akýþkan zaman zinciri öpülmek yerden göðe boþluklara dahil olmadan katarak duygularýn geniþliðini hissederek varmak sonsuzluða
o uzun rüya sabahlarýnda bütün mevsimleri yutan ve geçmiþe sürüklenen sevinçler neden tekrar edip korkutuyorsunuz hayatý þunun þurasýnda uzun bir yolun hiç anýmsanmayacak varyantýný yaþýyor olmalýyýz þu an
göz göze selam vererek karýþtýk elbet o büyük ana yakýþan erdemli bir söz bulamadýk aþk iki suyun birbirinden uzaklaþýp tekrar kavuþmasýydý sevinçlerle birbirine.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.