Tonlarýna ayýrýyorum seni nüshalarýn ucu-görünmeyen bir hazinedir, senin varoluþuna dair nüanslarýndan kendine doðru azaltýlmýþ bir sýrrý iþitmekte en büyük ilahlar bile, güneþin bulunduðum noktalý virgüle ; en dik açýyla geldiði duvardaki kararsýz bir ana kadar son kullanma tarihi gelmiþ sanki bir mucizenin ellerinden tuttuðun anaya dek diril bir anýya dönüþtüren rezil bir ölüme gizil bir nefesin sonundaki gülümseyen yeniden yerinden yer yerinden oynayana dek tonlarýný topluyorum senin, sana iliþkin en ufak nüanslar bile en lüzumsuz nüshalarýna dek dünyaya düþen bir gölgedir, elimde dünyanýn sýðdýrýldýðý bir þiþeye senden yorulmuþ ama dimdik alýn terim damlamakta þarap bile hep sonra gelir sanki bu dünyanýn kapaðý sensin senin etrafýnda dönerken dünya sen bir an bile olmasan sýrýlsýklam yapacak samanyolunu...
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.