YA İKİNDİYE ÇATMIŞSA ÖMÜR

Yaradan Asra yemin eyledi
Ziyanda mý karda mý nerdesin ömrüm?
Salih amel, sabýr, hakka davette
Eðilme, büzüþme doðru geç ömrüm
Bu sabah çocuktum, öðlen yaðýzca,
Ýkindin, olgunca durup düþündüm
Ne kaldý geriye hiç bilmem amma
Durmak yok yürürüm yönüm akþamca

Zaman bir rüzgarmýþ eserek geçti
Bu rüzgar içinde ne günler geçti
Belki buruk, belki de sevinç þýmarýk,
Her ne yaþadýmsa arkaya geçti,
Silinmez, deðiþmez ve de kaybolmaz
Saðlam bir zabýtla kayýta geçti.

Ýkindiden öðlene dönemez ömrüm
Her piþmanlýk bir ok, deþer yaremi
Bin keþkem bir iyi ki dedirtemez ki
Mazide asýlý her þey, güne çare mi?

Yýkýl nefsim, kalk iyilik,
Akþamlara uzanarak gel,
Gökyüzü dürülmeden, toprak kusmadan
Daðlar pamuk gibi atýlmadan gel,
Öyle bir boyaya boyan ki ömrüm
Rabbimin rýzasýna dokunarak gel.

Ey sahibim, Yaradaným
Sen çare, sen umut, sen sýðýnaðým
Mahþerde beni mahzun eyleme
Defterim verilip “oku!” denirken
Herkese beni mahçup eyleme.
Ýkindiden akþama dönük ömrüme
Huzur ver, rahmet et gazap eyleme
Razýyým de sevindir, firak eyleme..
firak eyleme…

Sosyal Medyada Paylaşın: