ben amayým göremem seni kalbimle hisseder onla dokurum sevgimi izin ver sevdiðim yüreðim avuçlarýmda yüzünün her çizgisini gözlerinin þefkatini yüreðinin derinliðini ellerinin sýcaklýðýný hissedeyim
sonra yüreðime bir masa kurmalýyým oda benim gibi kýrýlmýþ düþlerimi emanet veriyorum sahipleniyor olmayan ayaklarýnýn üzerinde süslemeliyim renklerle gök kubbeyi sahi sen hangi renge sevdalýsýn sevdiðim bilmiyorum dedim ya ben amayým hepsinede vurgun yüreðim bu kadeh senin için bende yüreðimi koyuyorum sen kadehini kaldýr ben yüreðimi sonra yýldýzlar dökülsün semadan saçlarýmýza uzun uzun bak sadece,sadece bak gözlerime ben hissederim iliklerime kadar aramýzdaki mesafe göz kapaklarýmla yüreðim kadar okadar yakýnýz iste ben az sevmeyi bilmiyorum sevdiðim ya varsýn ya yoksundur gülme rüzgar acýtarak sevincimi bu düþ benim iste saçmalamakta benim amalýkta aptallýkta, sevgide benim sensizlikte benim ben razýysam hasretine kimene bundan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrimkaya~ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.