Kara Kıza Son Şiir

Cennette kara çalmýþ baþka adý yok bunun!
Her zerren yaratýlmýþ sanki nurdan kara kýz.
Lafýna kanmayasýn aman ha onun bunun:
Sakýn ihmal etme geç, hergün burdan kara kýz.

Gönlüme nakýþ nakýþ aþk ipliði düzeli,
Kaç þiire can verdim, öldürdüm kaç gazeli?
Gelmiþ geçmiþ esmerin sen misin en güzeli?
Nasýl taviz vermezsin bu onurdan kara kýz?

Gözündeki efsundan ne var biraz bahþetsen?
Birleþse ellerimiz yalnýz aþktan bahsetsen.
Ayrýlsa dudaklarýn tüm sýrrýný faþ etsen;
Kurtulsan susmak adlý meþum urdan kara kýz!

Kayýp olurken deniz gözlerinin içinde,
Vebalini sýrtlarým günahýn da suçun da!
Nefesim nefesinde, ellerim avucunda;
Martýlarý yemlesek bir vapurdan kara kýz.

Bilesin ki saf sevgim ne öykü ne masaldýr!
Tut ki deniz gözünde ahir ömrüm bir saldýr.
Mevzu-bahis aþk ise her eziyet kutsaldýr,
Daha yeð deðil midir aþk, gururdan kara kýz?

Çýkýp gelsen seninle bahar gelir, kýþ ölür!
Kurur bütün denizler gözlerimde yaþ ölür!
Kararýr yerin yüzü, baðrýmda ataþ ölür!
Buyur kalbim senindir tez çal surdan kara kýz!

Kalbimin aynasýna yansýyalý gülüþün:
Kaç þiir peyda oldu hayaliyle bir düþün!
Bir insaný kaç kere öldürürsün bir düþün?
Vurdukça canlanýrým aha þurdan kara kýz!

Bilge Tudun

Sosyal Medyada Paylaşın: