İKİ BAŞ BİR GÖVDE

Horasandan dolu dizgin üç bölük halinde geldiler.
Topraksa çorakmý çorak,
Yetmedi üç baþý bir arada tutmaya.
Biri aldý baþýný gitti uzaklara,ikisi ise bir gövdede iki baþ oldu.
Gel zaman git zaman baþlar düþtü topraða,
Bir kuþak sarýldý zaman kaftanýna,
Yeni fidanlar filizlendi düþen baþlardan,
Uzattý kollarýný zaman deryasýna,
Filizlenen dallara kucak açtý,
Bir baþ altýnda omuz oldular,
Tanrýlar gazaba geldi,
Dolu dizgin demir atlarýyla geldiler,savaþ meydanýna atýlýrcasýna,
Ayýrmak istediler baþý gövdeden,
Baþ direndi,gövde toprakla bütünleþti,
Vermem dedi filizlerimi gövdeye baþ olan,
Çekti kýlýçlarýný Tanrýlar,
Yer sarsýldý,daðlar vadiye yürüdü,
Filizler sarmaþýða dönüþüp kuþattýlar atlý arabalarý,
Tanrýlar paniðe kapýlýp vadiyi terkederken,
Kaldý geride bir baþ,baþtan filizlenen dallar ve birde toprak.
Filiz baþa döndü,baþ topraða bastý ve iki ayak çýktý.
Ve baþ bir gövdenin omuzlarýnda,
Horasana görücüye çýktý,
Özündeki ayrýlýðý bitirmek üzere.


Sosyal Medyada Paylaşın: