matemin koþar adým hücumlarýndan, acýnýn ardý arkasý kesilmeyen akýnlarýndan, bozguna uðramýþ bu kalp. toprak kokusu siniþmiþ ellerime, gecenin karanlýðýna saplanmýþ gözlerim. hayalimde el deðmemiþ, uçsuz bucaksýz bir doða. sarmaþýklardan girilmiyor yemyeþil ormana, çaðýl çaðýl gürüldüyor sular, okþuyor saçlarýmý rüzgarlar, güneþin hüzmeleri kimseyi ayýrt etmiyor. ruhumun derinliklerinde hýçkýran bir çocuk, eli boþ, gönlü boþ bu çýkmaz dar sokaklarýn. serpiþtirdim her yana, sevgiden yana elde avuç ta ne varsa. gün gelir duygular da susarsa.
Sosyal Medyada Paylaşın:
orha şentürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.