Vardýr elbet bir menfaatim Eðildiðimde Aðlarken küçüldüðümde Kirli ellerimi þefkatle uzatýrken Gülüþümde ve gurur dolu sözlerimde , Vardýr elbet bir menfaatim, Boynumda vebalim ve günahým, Hýncým bir kenarda dursun Asla vaz geçemediðim kibrim Öleceðimi bildiðim halde Zaman tarlasýndan hala alacaklýyým Toprakta hasat vakti geldiðinde Baþ kaldýracaðým kendime Mutlaka Vardýr elbet bir menfaatim Öyle yada böyle tükettiðim nefesim Anladýðýmda senin açlýðýný Bilirim ki kefenim de haramdýr çukurum da...
Sosyal Medyada Paylaşın:
UFUK AKALIN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.