Özgürlük
Özgürlük, güneþi doðurmaktýr.
Yýldýzlar geceyi emzirirken
Ayýn en dokunaklý karanlýðýnda.
Sonra, bulutlar aðlarken yalnýzlýðýna
Kýzýla çalan ufuklarda
Þafaðýn kundaðýna sarýp büyütmektir.
Özgürlük, güneþi özlemektir,
Hergün doðup battýðýný bildiðin halde
Duvarlarýn arasýnda göremeden yaþamaktýr
Bundandýr güneþi her gördüðünde
Yarasa karanlýðýný kuþanmasý gözlerinin
Dilin sehpada tutulduðundan beri,
Bundandýr kanamasý sözlerinin
Bir tümcenin ortasýnda…
Özgürlük, maviye renk verir;
Gökyüzünü sever, maviye meftundur.
Bir daðýn zirvesinde bulutlara dokunur,
Yaðmur olur rengi hýrçýn denizlere karýþýr,
Haykýran sesi kutuplarý aþar,
Yankýsý alev alev karanlýðý kuþatýr.
Esaret özgürlüðün gölgesinde gebe kalan güneþtir,
Özgürlük ise bir kuþkanadýnda gelen kutlu bir ateþtir
Bana özgürlüðümü ver rüzgâr,
Kokusunu getir uzaklardan istiklâlin
Þarkýsýný söyle yar, susmadan hürriyetin!
Eli nasýrlý yalnýzlýðýmý, öp þimdi alnýndan
Ne olur gitme! Yaralý özgürlüðümü göðsüne takýp.
Bana özgürlüðümü ver yar,
Gözlerine sakladýðým umutlarýmý ver bana
Beraber ýslandýðýmýz yaðmurdan bir damla da olsa
Kalmýþtýr ellerinde, saçlarýnýn perçeminde
Solmadan yüreðimde özgürlüðün gülleri
Ýlk yaðmurda bekliyorum gelmeni.
Özgürlük, maviyi özlemektir,
Bir güvercinin kanadýnda emanet býraktýðýn
Gökyüzünün sonsuz ve özgür renginde.
Yüreðini bir denizde yüzdürürken
Bir kartpostala hapsedilen denizle yetinmektir,
Maviyi bir kýzýn gözlerinde düþlemektir.
Dalýp giderken deniz bir gecenin koynunda
Hayali uzaklaþýp giderken
Mavi bir gözyaþýnda maviyi özlemektir.
Ve uzaktaki özgürlüðün resmini çizersin, fýrçaný daldýrýrken,
Bir kýzýn gözlerindeki fýrtýnalý denize.
Özgürlük, ayaðýnda çarýk ama baþý dik yürümenin adýdýr,
Özgürlük, kanla yazýlmýþ destanýn paha biçilmez tadýdýr…
Ve bir dipnot:
Özgürlük, bir Bozkurdun daðlarda kükreyen yalnýzlýðýdýr.
HÜSEYÝN ÖZBAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.