ZAMAN ÇİZİMİ

Altý beton,arkasý taþ,daha arkada görkemli bir yapý.
Büktü boynunu ölümlü.
Acaba benimmi bütün bunlar diye.
Belki bir rüya,belkide gerçek.
Bir kamera yaklaþtý,
Sardý göz merceðine,betonu,taþý ve görkemli binayý.
Yumdu gözlerini ölümlü.
Kalktý yataðýndan rüyadan kalkar gibi.
Çýktý dýþarý baktý karþýya,
Görkemli bir bina durur yanýbaþýnda.
Dedi rüyamý gerçekmi,
Dokundu taþ duvarlara,
Dedi gerçek vallahi,
Bakýndý etrafa kendisinden baþka,
Acaba baþka bir ölümlü daha varmý diye,
Yoktu kimseler bina ve kendisinden baþka,
Dedi bu benim olmalýda acaba hangi zamanda.
Zamaný ölçtü yýldýzlar vasýtasýyla,
Çokmu çok uzakta,
Hiç uðramadýðý bir yerde,
Bir mimar gördü,çizermi çizer,
Yaklaþtý mimara,baktý çizime,
Bir taþ,yanda çiçekler,arkada görkemli bir bina.
Ded,i mimar çizen ben,zamansa sonsuza giden sadece bir ýþýn.
Demekki yolcuda ben.
O halde kimin bu görkemli bina?
Zaman ötesinden gelip çizimi hazýrlayanýn dedi mimar.

Sosyal Medyada Paylaşın: