KOŞAR

Yapmaya gelince bir çivi çakmaz.
Yýkamaya gelince kazmayla koþar.
Huzur barýþ varsa orada durmaz.
Kargaþa duyunca oraya koþar.

Ne bir avuç tohum atar topraða,
Ne sevgi, ne saygý duyar insana.
Güzelliðe düþman gelmiþ dünyaya.
Kötünün peþinden koþarda koþar.



Sosyal Medyada Paylaşın: