LEYLA
ne kusurum vardý, mecnun eyledin
yeter etme cefa, gel affet Leyla
bunca acý sözü nasýl söyledin
mevla’nýn aþkýna, insaf et Leyla
bilemedim gitti, ne’yidi suçum
bu sevda yolunda aðardý saçým
cehenneme döndü, yanýyor içim
þu garip gönlüme, ol cennet Leyla
garip bülbül gibi, gülün dalýnda
zar edip inlerken kendi halýnda
þu kýsacýk ömrüm, bu aþk yolunda
korkarým bulacak nihayet Leyla
ya dindir acýmý, yetsin avazý
ya gel merhem ol, dinsin bu sýzý
neyleyim baharý neyleyim yazý
senden sonrasýdýr kýyamet Leyla
FATÝH ÞAHÝN IÞIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.