Öyle başladı

Öyle baþladý tüm gölgeler gibi
Öyle süregeldi tüm zamanlarda
Kimi zaman yýlgýn, kimi umutlu
Ve dalgýn rüyadaydým sanki habersiz
Birdenbire irkilip de o bozulan sessizlikte
Ne kadar yol almýþým þimdi anladým.

Deðilmi ki o behbat gecmiþimi arýyorum
Deðilmi ki çekip gitti beni yaslý kýlan
Bilmiyorum gelcekte ne diyeceðim bu günüme
Oysa hep yol almak istiyorum delicesine
Hiçbir þey görmedim yeterince.

Deðilmi ki eski renkleri yok mevsimlerin
Bazen hýrçýnlaþýp, bazen dalarak
Eksik olan nedir diye kendime soruyorum
Ve her soruda biraz daha kayboluyorum
Miskince öylece kalýyorum.

Ki yarýn tekrar kalktýðýmda sersem, sersem,
Ýstemeden yine bakacaðým aynaya
Ve yine acýyacaðým solmuþ yüzüme
Mýzmýzlaþýp söyleneceðim kendi, kendime,
Duraksýz günlerin peþine düþerek
Merdivenlerden ineceðim
Yüzlerce geçtigim ayný yollardan
Defalarca karþýlastýðým ayný insanlardan
Deðilmi ki bir avuntu bekleyeceðim...


Sosyal Medyada Paylaşın: