BIRAKIN BENİ

Kýzýlýrmak sallanýr bir gelin gibi
Sonra sarýlýp uyur düþlerime
Ayaza çekmiþ kýþ gibi üþütür bedenimi
Erimek isterimde býrakmaz beni soðuk...
Kaþlarýný çatmýþ virane bir bina görürüm
Aðlamaklý çatýsý düþecek gibi durur
Elleri ile tutmak ister ama nafile
Ha düþtü ha düþecek dizlerinin önüne
Sonra býrakýr kendini yerlere
Soluðu tükenmiþ bir baca gibi öksürür
Ýslenmiþtir üstü baþý ama kimin umurunda…
Heyhat diye seslenir bir anda kapý gýcýrtýsý
Kulaklarý tarumar edercesine incecik
Ve dahi bir o kadarda kaskatý bir tokmak...
Önünden geçen hayvanlar oynaþýrlar
Ýnsanlar gibi konuþur hal hatýr sorarlar
Havayý koklarlar ve verirler ýlýk nefesi göðe
Arkalarýnda kýmýldar kuyruklarý saðlý sollu...
Belki bedenimi kaplayan korku yüzleþirim
Belki karþýlýklý dövüþür belkide pes ederiz
Aðlaþýrýz masanýn etrafýnda karanlýk gece ile
Ve söveriz belkide þeytanýn yazdýðý kaleme
Doðmamýza mý yoksa ölmemize mi yanalým
Yahut türküler mi söyleyelim her þeye inat
Yoksa sabýrla yoðrulup girelim mi can ateþine
Hezeyanlar dökülür diþlerimin arasýndan
Ne dediðimi bilmeden kerpiç gibi kelimeler
Birbiri ile baðlantýsýz nihayetsiz cümleler
Býrakýn beni býrakýn beni bana
Þöyle bakayým göz kýrpan yýldýzlara
Oturayým umarsýzca bulutlarýn tahtýnda
Sonra hülyalara dalayým sarý kýzýn kucaðýnda
Yalnýzlýða terkedin sevgilinin salýncaðýnda
Býrakýn beni býrakýn buralarda
Býrakýn beni gidin yalnýzlar sokaðýnda



Sosyal Medyada Paylaşın: