HAYAT VE ÖLÜM

HAYAT VE ÖLÜM

Ömür yolculuðuna aðlayarak baþlarsýn
El bebek büyütülür, gülücükler saçarsýn
Minicik parmaklarýn, gülpembe yanaklarýn
Þu yalancý dünyadan sen de gelir geçersin.

Kanat gerer ailen serpilirsin, büyürsün
Birkaç sene geçince adým atar yürürsün
Odalarda fýr dönüp koþtuðun günler biter
Sokaða indiðinde hayat neymiþ görürsün.

Oyun arkadaþlarýn topunu alýp kaçar
Küçümsediðin kiþi her þeyde seni geçer
Zamanla anlarsýn ki yaþam garip, muamma
Ömür denen tünelde þaþkýna dönmüþ "beþer"

Çocukluk devresinden gençliðe evrilirken
Ses telin kalýnlaþýr, olursun þimdi ergen
Ayaðýn yere basmaz, babaný beðenmezsin
" Sen herþeyi bilirsin " havaya girdin erken.

Onbeþli yaþlarýnda koþarsýn tutulmazsýn
Büyüðünle konuþmaz, sohbete katýlmazsýn
Öyle zannedersin ki dünya seninle döner
Belki farketmemiþsin, yenilir yutulmazsýn.

Onsekizine gelip liseyi bitirince
Duygularýn zirvede, kralsýn sen kendince
Baþýn göklere deðer, koþar adým yürürsün
Þeytan kibir akýtýr ruhuna ince ince.

Üniversite ile sonsuz özgürsün belki
Zirvelerde yaþarsýn " gençlik " denilen zevki
Ama sonraki günler, iþ derken geçim derken
Ezilir yýpranýrsýn, kayýp edersin erki

Takatsiz kaldýðýnda hafýzan da zayýflar
Bedenin bîtap düþer, baþlar inleme, ahlar
Dizlerin tutmaz olur, iner gözüne perde
Yürürken yorulursun, saçýna düþer aklar.

Daha dün çocuk iken bugün oldun ihtiyar
Koþman mazide kalmýþ kulaðýn aðýr duyar
" Doktor bana bir çare " desen artýk nafile
Ýri cüsse bedenin þimdi bir kabre sýðar

Son bulmaz anla artýk yapýp edeceklerin
Yolunu gözler gayrý börtü ve böceklerin
Boþuna yýllar boyu çalýþmýþ ve yýðmýþsýn
Abbas yolcudur sanki var mý güzel eserin ?

Yahya TOPAL
Kýrýkhan / HATAY

Sosyal Medyada Paylaşın: