YİNE BAHAR GELİR ÇİÇEKLER AÇAR

Ýlahi bir kudret ona ol demiþ...
Kurulan bu düzen dönmeye naçar.
Son bahar gelince ona sol demiþ...
Yine bahar gelir çiçekler açar.

Bir birine girer allar, sarýlar,
Ýnsanda gül açar ömrü yarýlar !
Výzýldaþýr konar bir gün arýlar...
Yine bahar gelir çiçekler açar.

Hiç ümitsizliðe düþmeyek bizler...
Kader neyse zaten o bizi izler.
Vakti geldiðinde çýkar filizler...
Yine bahar gelir çiçekler açar.

Hayat bahçesini çok iyi oku,
Atlat üstünde ki korkuyu þoku !
Açar lâle, sümbül saçýlýr koku...
Yine bahar gelir çiçekler açar.

Saðlam çalýþýyor ise beþ duyu...
Vermeyi unutma ruhuna suyu.
Güzelleþtir korkma yaþamý, huyu...
Yine bahar gelir çiçekler açar.

Deme ki dikenler vermez oldu tat !
Gülün dibindeki otu kopar at,
Takdir eylemiþtir bunu büyük zat...
Yine bahar gelir çiçekler açar.

Ýlahi bir emir gelince gökten...
Ruh kurtulur bir gün bedende ök’ten.
Bir su zuhur eder gövdeye kökten...
Yine bahar gelir çiçekler açar.

Ýnsan cahillikle yarýþýr ama,
Gazel olup yere karýþýr ama !
Gün olur toprakla sarýþýr ama...
Yine bahar gelir çiçekler açar.

Gamlanma kör býçak ömrün yirse de...
Devamý var korkma hayat birse de.
Müttakiler ölüp kabre girse de...
Yine bahar gelir çiçekler açar.

Olma sakýn ha dost kötü niyette !
Kaldýr denize at iyilik ette !
Dünyada solsan da yarýn cennette...
Yine bahar gelir çiçekler açar.

Cumali biçilir ömrün yoncasý !
Gelip gitmedi mi kulun oncasý ?
Yan yana dizilir gülü goncasý...
Yine bahar gelir çiçekler açar.
Sosyal Medyada Paylaşın: