Aldýrmadan þehrin üzerine yaðan yaðmura, Darýldýðýmý sandýðýn hasret ile süslediðin maziye, Kýstým bendeki her þeyin sesini oturdum bir köþeye, Sabaha kadar sana kýrgýn anýlarla hasbi hal eyledim,
Hayýrsýz yokluðun sanki geceye anlatýlacak masal idi, Anlatmaya yetmeyince zaman dualarým ardýn sýra sýralandý, Bir an olsun kendi masalýma kandým dönüp geldin sandým, Görmeyince seni beddualarým þarkýlara þiirlere söz oldu,
Yýllar sonra bir an olsun boþ verdim gamý kederi derdi acýlarý, Aldýrmadan seni benden alan þehrin üzerine çöken kara bulutlara, Bir kez daha kandým sol yanýma pýnarlar misali çaðladým durdum, Maziye hapsolmuþ geriye dönük senin ile geçen o güzelim yýllara,
Kimlerin nazarýydý deðdi sana bana intizarým çem olup düþtü daðlara, Ayrýlýk ile bir olup gurbeti meskenmi eyledin prangalar vurulmuþ cana, Neyin esaretindesin hayýrsýz yýlardýr iki satýr kelam yazýp göndermezsin, Yeter artýk çýk gel sanma saçlarýma yaðdýrdýðýn aklar kar olup yaðdý yollara...!