*Lütfen biraz empati*

arabalarýn altýndalar üþüyorlar büzüþüyorlar ve açlar
sesleri çýkmýyor konuþamýyorlar yardýma muhtaçlar
ýslanýyor tüyleri ürperiyor patileri yok ki sýðýnacak evleri
kim sorumlu bu durumdan ben mi sen mi ötekiler mi...

hepimiz sorumluyuz onlardan yetkililere sesleniyorum
uðraþýp didinip suntadan köpükten zor bela yaptýðým
kedi evini çöpün yanýna indirenlere sessizce haykýrýyorum
diyorum ki ey insan bir an onlarýn yerine koy kendini bakalým...

çok kar yaðýnca yollar kapandý araç sahipleri saatlerce yollarda kaldý
hava ayazdý yürüyerek upuzun yollarý insanlar gece boyu arþýnladý
titrediler aç kaldýlar korktular yoruldular perme periþan oldular
lakin sýðýnacak bir damý bile olmayan minik dostlarý unuttular...

her sokaða kulübeler yapýlsa çok mu maliyetli çok mu zor sanki
dilleri yok diye sokak hayvanlarý bu durumdan deðil mi þikayetçi
bir baþka alemde dile gelip hepimizden haklarýný alacaklar belki
atýlacak malzemeden onlara ev yapmak niçin akýllara gelmez ki...

atalarýmýz kuþ evleri yaparmýþ diyerek övünüp duran da bizleriz
eskileri yad etmeyi biliriz de bizler niye hiçbir çaba göstermeyiz
kime sorsan acýr vah vah der geçer yanlarýndan hýzlý adýmlarýyla
iþ zahmete gelince çýkmaz hiç kimse ben de varým diye ortaya...

hayvanlara yardým etmek en birinci insanlýk görevi deðil mi acaba
kimi rahatsýz olur kediden kimi korkar yolunu deðiþtirir köpekten
oysa istisnalar dýþýnda onlar çekinir korkar insan denen canlýdan
onlar zararsýz onlar narin sevgi dolu þefkatlidir çoðumuzdan...

arabalarýn altý mýdýr onlarýn barýnaðý sorarým size insan kardeþlerim
evlerdeki dostlarýmýz bile üþüyüp de kalorifere sobaya yaklaþýrken
içiniz rahat mý dýþarýda kalanlarýn üstlerine karlar buzlar yaðarken
yüreðiniz sýzlamaz mý yanlarýndan umursamadan geçip giderken...

bazen uykularým kaçýyor onlarý düþünüyorum günler geceler boyu
sanki onlar bir taþ mý direk mi kaldýrým mý asfaltýn parçasý mý diyorum
niçin aðaçlara asma evler yapýlmýyor ya da tuðladan taþtan betondan
sevgiden baþka ne bekliyorlar ki zavallýcýklar þu hayatta insandan...

Gülhan Çeliktaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: