Martı da biliyor
Bu hayatta;
Ýyi þeyler de yaptýk, kötü þeyler de,
Çünkü biz insanýz, dostum.
Ýyilik yaptýðýmýzdan bazen kötülük,
Kötülük yaptýðýmýzdan da iyilik bulduk.
Hayat denilen zorba;
Ýnce ince öðretiyor, her þeyi insana...
Sen bunlarý düþün ve asla üzülme, sevin.
Çünkü, tecrübe denilen eðitim,
Sadece yaþanýrken alýnýyor, dostum.
Bu hayatta;
Bir yol çizmek istiyorsan kendine,
Çatallý yollarda yürümeyeceksin ve
Asla yolunu kaybetmeyeceksin, dostum.
Ya kötü insan olacaksýn ya da iyi,
Ya siyah olacaksýn ya da beyaz.
Ya karanlýk yollarda yürüyeceksin,
Ya da iyiliðin aydýnlattýðý "O" yolda...
Az iyi, az kötü olmayacaksýn bu hayatta,
Gri ruh hali, insan olana yakýþmaz, dostum.
En iyisi;
Kötü yollara sapma sen.
Ama, bir ayaðýn kötü yolda,
Bir ayaðýn iyi yolda da olmasýn, sakýn.
Sonra,
Ayaklarýn birbirine dolanýr, düþersin.
Yazýk olur sana...
Sýratý müstakime dön, önün açýk inan ki, dostum.
Kaldýr baþýný, gökyüzüne bak,
Beyaz bir bulut sana gülümsüyor.
Bir parça ekmek için, kanat çýrpan martý,
Duygularýna, vicdanýna doðru süzülüyor.
Martýda biliyor;
Her þey orada,
Her þey, senin, o güzel yüreðinde saklý, dostum.
Cahit Fýkýrkoca
24.01.2022, Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.