TOPRAK OLDUM ÇÜRÜDÜM

TOPRAK OLDUM ÇÜRÜDÜM

Ben ki meçhulden geldim hayatý görmek için
Ana kucaðýndaydým emekledim yürüdüm
Gözlemledim dünyayý ruhuma dermek için
Güzel olan ne varsa hep gönlüme bürüdüm.

Sevmeyi/ sevilmeyi, kazanmayý/ yemeyi
Mertlik nedir öðrenip doðrularý demeyi
Eksilip epridikçe kusurlara yamayý
Vurarak ardým sýra kaderimi sürüdüm.

Sevgiden yoksun yürek yaktý baðrýmý yaktý
Âh edip ilendim de arþtaki âlem baktý
Pes etmedim sevmekten gönlümden sevda aktý
Gençliðim kar suyuymuþ kaba yelde eridim.

Dünya telâþý deyip, aþ iþ ekmek peþinde
Dolaþýp durduk daim ekmeðinde aþýnda
Koþturup durduk böyle herkes kendi iþinde
"Vay nefsim" demedim hiç etrafýmý korudum.

Daha ben çocuk idim anlamadan büyüdüm
"Bir tek sevdiðim" derdim salkým saçak söðüdüm
Hayallerin peþinde koþar iken uyudum
Bir anda bitti ömür toprak olup çürüdüm.

KARDELEN(Ayrýkotu)
25.01.2022
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın: