SEMÂHTAN SEMÂYA

Aþk gülistanýnýn baðrýndadýr caným.
Hazan yelinin seyrine dalarým.
Gülistanda garip bülbül, akýtýr gözde yaþý.
Ömrümden kalanýný, aþk uðruna nevbahar yaparým.
Tükensin ömrüm isterse bu sevdanýn uðrunda.
Gülistan olmazsa, bülbül kimin umurunda.
Ey yâr !
Bilirim, sevgi pýnarýndan nasipsizdir yüreðim.
Ben aþký, "Sanadýr"diye severim.
Aþk derdinden hû deyi semah dönerken.
Bazen celallenir ruhum , kendimden de geçerim...
Ah , vakti seher..!
Nice zikrime þahitliðin var.
Hû , Allah hû, Rahman hû, Rahim hû..
Ruhumu daðlarým bir pervane gibi.
Ölüm ölür kanatlarýmda...
Ey , Þem..!
Seni sever miydim , Hakký bilmesem.
Semâ dönüp Hakk, Hakk demesem...
Yanmaktýr vuslatýn adý bilmez misin.
Gölgenin peþini býrakýrým, ben ýþýða gidersem..(YEP)
Sosyal Medyada Paylaşın: