VUR BENİ
VUR BENÝ
Hadi, vur beni..
Öldür ki,
Sevgisizliðin acýsýný çekmesin bu yürek...
Hadi vur;
Son nefesimi vereyim elinden.
Boþluða çakýlý kalmasýn gözlerim.
Kutsaldýr senin elinden ölmek.
Saatlerin çýðlýðýyla,
Gecenin ortasýnda gelsin ölüm.
Çünkü biz hayatý, sevgi bellemiþiz..
Sevgisiz yaþanmýyor..
Hadi,vur beni..
Kanadý kýrýk kuþlar gibi, koy verme çaresiz.
Aðlamaktan kurumasýn göz pýnarlarým,
Sýzlamasýn..
Bir daha çürümesin yüreðim.
Çünkü ben sevmiþim birkez,
Sevdiðimi yürekten severim..
Hadi,vur beni.
Sonra da Ýstanbulu, kurþunla yedi yerinden..
Ölmenin keyfine varayým, senin elinden..
Usul usul yýkýlsýn zamanýn önünde,
Senden sonra Ýstanbul yaþamasýn.
Çünkü biz büyüklerimizden bellemiþiz,
Sevdiðimizle bastýðýmýz topraða,
Önce kendimizi gömeriz..
Ýsmail SEZGÝN-
Sosyal Medyada Paylaşın:
İREMCİK Kültür Sanat Derg Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.