AYNAYA BAKTI CELLADINI GÖRDÜ

Celladýný arayan bir yýldýz kadar maðdur
Yalaný açlýðýnda saklayan bir tebessüm kadar merhametli
Derdinin kuyusunda ihtiras ararken dehasýnda huzurlu
Dudaklarýný mizahýnda amuda kaldýrýþýnda
Gövdesini saran titreþimlerle haykýrdý.
Kan kusacak bu þiir dedi ve þarabýndan ayýldý.
Sövecek bir yalan kalmadý.
Mantýðýnda silkelendiðinde sözüne gafil avlandý.
Lanet olsun.
Son aþýn tuzu eksik.
Kýyametin suyu donmuþ.
Politikayý yorumlarken bile düþüncesine kuraklýðý baðlardý.
Kesesini açtý kýtlýðýn.
Dudaðýnda kelimelere çömeldi ve dediki.
Zikir getirdim.
Oyun mesafemi tam kurdum.
Zaman kumarý kazandý.
Islak bakýþlarým
Melankolik durgunluðum
Öfkemdeki aðrýyan baðrýmdan
Dýþým düþümde kül gibi kývrandý
Kankam þairliðinde düþman çýktý.
Kim derdiki vaftiz edildiðimde duyduðum þiir anadilimde bastýrdýðým güftesi aðýr yakýnmalardý.
Sýrlarý içtim.
Kanýný kustum
Efkarýma yenik düþtüm
Kadir kýymet bilmiyor bu geceler
Þairin ekseninde bir týr gibi ufkuma bakýndým.
Kahkaha attým ve zihnimi yedim
Yinede bu kýtlýða kan kustum dedim.

Sosyal Medyada Paylaşın: