hüzün dolu bu þehrin sokaklarý pembe köþkün penceresinden bakmakla anlayamazsýn sefalet dalgalarý vurur sahillerine boþa deðil martýlarýn çýðlýklarý açlýðýn, yokluðun sesleniþleridir bir parça simit için saatlerce kanat çýrpmalarý boþuna deðil Kadýköy meydanýnda horon tepmesi Karadeniz kýzlarýnýn bir kaç dakikalýðýna da olsa kopmaktýr hayattan rýhtýmdan gelen baðlamanýn ezgisine eþlik eden Anadolu insanýnýn özlemidir memleketine hangi yürek fink atar baðdat caddesinde günlerce akrep dolu cebe hangi el uzanýr bu þehirde adalarý seyretmek bile cep yakar iki sevgilinin el ele tutuþup yürümesi bostancý sahilinde saf yürekli bir çocuða kuþku ile yaklaþýrken her ýþýkta mendil satan çocuklarýn bir lokma ekmek parasý yalvaran bakýþlarý gün doðmadan sokaklara düþen çöpçünün umut kapýsý bu þehrin sokaklarý hüzün dolu beton yýðýnlarýnýn arkasý görmediðimiz, bilmediðimiz, duymadýðýmýz boþ sözlerle resmi çizilmez bu þehrin sokaklarý bir yiðidin bir baðýmlýya yenik düþmesidir hüzün dolu bu þehrin sokaklarý.
24.01.2015 / Ýst K.Ali YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Küçük Ali YILDIRIM çölçık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.