*** BİR AYRILIK PERŞEMBESİYDİ ***

**************************
Üzüm gözlüm
Her ayrýlýk sonrasý güç vardý kollarýmda
Yenilmezdim göz yaþlarýma
Esir edemezdi beni korkular
Korkularýmdaki karanlýklar.
***
Ama ;
Bir ayrýlýk perþembesiydi çaresizliðim.
Son yapraðýný da koparmýþtým takvimden zamanýn
Bir sabun köpüðü gibi sönüyordu hayat ...
Bir sevgi özlemi içindeyken yüreðim
Sürgünler kadar çaresiz sürünüyordum.
***
Gidiþin : götürülüþün üzüm gözlüm
Siyah bir akþam üstüydü gözbebeklerimde.
Hani o - noel - denilen akþamýn
Iþýklarý saçýlýrken gök yüzüne
Sokak lambalarý aciz kalýrken o akþam
Yuvasýz bir serçe kadar acýlý
Ve bir yetim kadar huzursuzdum.
***
O gün ;
Bir ayrýlýk perþembesiydi
Aylardan Aralýk
Yalnýz mektuplarým koþuyordu sana
Çaresizdim ;
Ýster sondan, ister baþtan düþüneyim
Gitmiþtin nihayet !
Bir avuç göz yaþýydý tüm servetim.
***
Sanýrdým ki ;
Hayat hep toz pembe
Yoktu ayrýlýklar evrenimizde.
Aðlamak gülmek kadar doðaldý bende
Düþünmezdim hiç
Bir gün bizi de kara bulutlarýn saracaðýný.
***
Bak zaman her þeyi deðiþtiriyor
Dünyamý tersine çeviriyor
Sim siyah mektuplarým
Gece yarýlarýnda
Karanlýðýn diþleri gömülür yalnýzlýðýma
Gece yarýlarýnda
Çýðlýklarým kaðýtlarda sessiz kalýr
Tutsak zýndanlarýnda yüreðim
Yüreðim çýrpýnýr bir kuþun göðsünde
Bir sýcak yaðmur yaðýyor
Gözlerimin kaldýrýmlarýnda
Ve üþüyor içimde saðnaklar...
***

Günay Koçak 24.1.2022

Sosyal Medyada Paylaşın: