GEÇMIYOR BOĞAZIMDAN SENSİZLİK

GEÇMIYOR BOÐAZIMDAN SENSIZLIK
Bir karaltý geçiyor bazen gözümde
Senden,
Elimi uzatsam yetiþemeyeceðim bir silüet
Tenha sokaklarýný arþýnlýyor kalbimin
Sensizliðim senden yana oluyor
Ayaðýmdan kayýyor, senin olmadýðýn þehir
Körebe oynuyor benimle
Bilmediðim senli düþlerim: ebe mi sobe mi?
Bir bakýyorum benimsin düþümde
Uyanýyorum yoksun
Sevmedim
Bu ýssýz sensizliði sevgilim
Sýrf bu yüzden
Ýncitmemek için anýlarýný
Düþümde kendi yarattýðým
Heykelini diktim hayalimin baþ kösesine
Kendi ellerimle
Çünkü sen hayalimde hala güzel yüreklisin sevgilim
Öyle benim,öyle gerçek,öyle güzel
Tanýmasam da daha tam seni
Görüyorum, iç yüreðinin güzelliðini
Uzaklarýný yakýn etmek istedim
Yakýnlarýný çok yakýn
Ellerinin dokunduðu yerleri sevdim hayalimde
Gittiðin yerleri hissettim düþümde
Nefesini çektim içime
Tanýdýk bir fotoðraf gibiydi yüzün
Sýrt sýrta verdim yokluðunla
Kafa tutuyor bana sensizlik
Sek içiyorum,bir nefeste ürkek bakýþlarýný
Acýmý yutkunuyorum içime
Geçmiyor boðazýmdan sensizlik
Tek atýyorum gölgenle
Hiçliðin meskun mahalinde
Gecelerim, mavi bir ýslak hükümsüzlük
Akýl þilebimde týknaz bir gecesizlik
senden kalan
Pýnar DOLUDENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın: