Korku
Hayal ve gerçek arasýndan
kala kaldým
Bazen umut
Bazende hüzün oldu
Gerçeklik sözcüklerde asýlý kaldý
Ben unuttum her þeyi
Daðý taþý kentleri
Ve bilmem milyonlarca þeyi
Dams sendromu yaþarcasýna
Hala anlamýyorum
Bu kadýný görünce
neden sol yaným hýzlanýr
Neden titrerim
Ellerim ve ayaklarým
gençken olduðu Gibi birbirine dolanýr sakarlaþýrým
Daha sonra öðrendim ki
buna Aþk
olayýna ise vurulmak diyorlarmýþ
Oysaki aþký hiç istemedim
Mutluluða olan inancým olmadýðý için deðil
Ýnsanlara inanýcak kadar ne ömrüm ne takatim kaldý
Söyle derim ama
Bir den bire birþey olur akýl tutulmasý yaþarsýn
Kalbine þok verilmiþ gibi atmaya
Göðüs kafesin tarifsiz bir acýya ev sahipliði yapmaya baþlar
Böyle þeyler iþte
Güzel sözcükler yazarsýn
Þiirler romanlar yazarsýn
Haykýrýrsýn her yere
Sesinide duyar aslýnda
Saðýr olur
Kalpsizleþir hemen
Sen olduðun gibi kalýrsýn
Yarýnlara umutla deðilde
Ölümü bekleyen hastanýn
Gelsede kurtulsam der gibi
Beklersin
Çevren genç yaþta bunlarý düþünme demeyecek ama
Öldü de bu açýdan kurtuldu diyecek
Ve bir sabahýn güneþin daha göz kýrpmadýðý bir anýnda
Topraðýn sýcak kollarýna öyle atýlý verirsin
Orada milyonlarca dostun olur
Geçmiþ aslýndan geçmediði anlarsýn bir daha
Kimi þair kimi aþýðý görürsün
Sonra da acýnýn çýðlýðý yeri göðü inletir
Toprak olursun
Baþ ucuna kimse gelmez
Seslenirsen kimse duymaz
Kara çamurun için de bedenin hapishane hayatý yaþar
Ruhun ise kâinatý keþfetmeye diye çýkar
O bilmediðimiz acýya kollarýný acar
Ve sonsuzluk
Yankýlanýr Alemlerde
Oysaki ben bitti diyip gözlerimi kapatýrken aleme
Uykunun derinliklerinde uyandýðýmý geç fark ediyorum
Ürperiyorum ya gördüðüm þeyleri yaþarsam diye iç geçiriyorum
Rüya diyip avutuyorum kendimi
Oysaki kader uzaktan göz kýrpýyor bana
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.