ANSIZIN ÇIK DA GEL!..
Yüreðimin atar damarý sevgilim neredesin
Yine yoksun bu gün de
Geceleri ne çektiðimi ah bir bilsen
Gözyaþýmla lavantaný sularým her gece
Oturup masa baþýna þiirler yazarým
Þarkýlarý dinledikçe hasretim tazelenir
Avazlarý gök kubbeyi çýnlatýr andýkça seni!..
Her yanýmdan dertler akýyor yalnýzlýðýma
Býrakma beni kaderimin alýn yazýsý
Koyma beni buralarda öksüz
Yorgun düþmüþüm özlemin acýlarýnda
Mavi gökyüzüm siyaha boyanmýþ
Karanlýklarda kaldým, korkular içindeyim
Çýðlýk imdatlarýma yetiþ ne olur sevdiðim...
Kuþlarda gelmez oldu pencereme nedense
Dýþarý ayaz, tipi, kar; kendimde deðilim
Üþüyorum; sýcaklýðýna, nefesine muhtacým
Solmasýn gönüldeki aþk çiçeðimiz
Yer gök maviye boyansýn sevda pýnarýndan
Toylar kurulsun, kartallar uçsun Tanrý daðlarýndan
Hayallerimiz süslensin gülüþlerinle
Haydi bekletme, kuþluk vakti ansýzýn çýk da gel!.
,
Zafer Direniþ
...
Çok yalnýzým! Haydi gel gözlerim kapanmadan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.