Uzaklýklarýný sevdirdin bana unutulmuþluðumu hatýrlatarak, bir gül gibi ancak bu kadar mutlu ederdi umursamazlýðýn, suskun kitapsýz gündoðumu bulutu sevdam, kýþla konuþuyoruz soðuk ve yalnýz o da tek baþýna ayazda kalmýþ benim gibi, özlemler rüzgar olmuþ esiyor raký masasýnda buðulu hüzünlerin akþamýnda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Çeçenoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.