ANNEM

Ne oldu sana annem?
Gözlerin tanýmýyor, ellerin sevmiyor.
Yýllar geçti bekliyorum hala,
Bir kerecik de olsa sesini duyabilsem annem.

Elimde deðil ki, bilsem dirileceksin,
Kalkýp da ayaða “Hoþ geldin yavrum” diyeceksin,
Bir an bile tereddüt etmem inan,
Bana verdiðin caný iade ederim annem.

Öylesi özledim seni, bilmiyorsun, bilemiyorsun,
Farkýnda deðilsin ama
Ýhtiyacým var sana, gel de kurtar beni annem.

Yalnýzým ben sensizim, susuzum, umutsuzum,
Orta yerde kaldým huzursuzum,
Mutlu olmak için rüyalarda mý buluþacaktýk annem?

Annem, anam,
En güzel kadýný hayatýmýn.
Her þeyden, herkesten vazgeçerdim,
Ne olurdu son bir kez
Yüzüme gülebilseydin annem...

EROL TASLAK
Sosyal Medyada Paylaşın: