Beklenti

I
Birbirimizi bekleyen yolculardýk, gömüldüðümüz yerlerde kalmýþ belki.
Yaðmur bulutlarý olmadý hiç yükümüz.
Paylaþamadýk bu yüzden noksanlýklarýmýzý
Ýrisimde büyüyen bir girdaptýn, þehirlerimi tenhalaþtýran
Ölümü de, hayatý da hatýrlamamak gibi bir çabamýz
vardý.Sen serçelere yuva yaparken yüreðini, sessizce
yudumlardým bakýþlarýndan
II
Mahmur iki ýrmaktýk, denizi prangalý.
Seslerimizde gizliydi belki her þey, geçmiþ, gelecek.
Dörtnala koþan bir yaban kýsraðýnýn yelesine
tutunmuþtuk, görerek saçýldýðýmýzý saða sola.
Parçalarýmýzý savuruyordu sürekli rüzgâr.
Yine de gözlerimizde arýyorduk her þeyi
Bildiklerimiz sýkýcýydý, bilmediklerimiz ürpertici
Nadasa býrakamýyorduk yüreklerimizi, akýp giderken
çatlak kabýmýzdan
III
Sadece Güneþ dokundurabilir parmaklarýný çiy tanelerine,incitmeden.
Ölümün merhametidir bu.
Neden hayat sevimlidir o zaman?
Hangi kendimizden ayrýlamamýþtýk ki biz?
Kýblesiyken korku aþkýn.
Sürekli göçüyorduk geride býraktýklarýmýza,
Göçmen kuþlar gibi, bir þeyleri daha geride býrakarak.
Sesine bir ekebilseydim ruhumu, baharlar toplamasam
da olurdu.
Sosyal Medyada Paylaşın: