Demeki yaðmur yaðar yol iz kaybolur gider, Yaðmurlu gecelerde yorganlara sar beni. Bir selam yollamasan dostlarým bana ne der, Gülmediðim günlerde yakacaktýr nar beni.
Kabahat sende deðil þu uzan gecelerde Çözülmesi imkansýz diyen bilmecelerde Ben ismini aradým en uzun hecelerde, Sabahlarý erkenden doðan günde gör beni.
Daðlarý delsem bile yollar geçit vermiyor Gidenler gelmez geri neden aklým ermiyor Yalvarsam yakarsamda o yâr beni görmüyor, Küçük bir þüphe duysa taþa çalar yâr beni.
Menzile uzak derler kavuþmamýz imkansýz Yare gitmek istesem dizlerimse dermansýz Günden güne unutur beni seven fermansýz, Sevgiye hasret kaldým donduruyor kar beni.
DOÐANAY’ým manayý çözmek için ararým Karþýma çýkan olsa yol nereye sorarým Söylediðin sözleri bugün hayra yorarým, Hasretinle yanarken kainata sor beni.
Kemal DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
k.doğanay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.