kader
Bilmiyorsun titriyor gönlüm
Zor günlerimde yok olmanýn elemi sarýyor tüm benliðimi
Tek baþýma mücadelelerden yýlgýn
bir o kadar bitkin bir o kadar da güçlü
yoksun yanýmda diyen dilim küskün
Ellerimden tutmayýþýna kýrgýn ellerim
Saç tellerime kýraðýlar düþüyor
hasretinden
yüreðim umut etmekten yorgun
içimde uðurluyorum sessizce bu sevdayý
yere göðe sigdýramadýðým bu aþk
iki damla gözyaþýnda göller oluyor
deniz oluyor ..
ve ben bu denizde boðuluyorum
inancým can kurtaraným oluyor
kalk sana Allah yeter diyor
bilmiyorsun içim paramparça
isyan edemem
doðrudur seni cok sevdiðim lakin
yazmadýysa yaradan seni bana
isyan edip kaderime de küsemem
isterdim sen ol alnýmýn yazýsý
bilmiyorsun
seni çok sevdim
çok ta kýrýldým
sana beni kýrma þansýný verdiðim icin
kendime de kýrgýným üstelik
ne bir veda diyebilirim sana
ne de artik merhaba
diyeceðim þu ki
seni çok seviyorum
içim yanýyor ama isyan edemem kaderime
çünkü Rabbimi çok seviyorum o hep yanýmda biliyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.